Jaka jest różnica między umową o pracę a umową w warunkach kontraktu B2B
W praktyce spotykam się często z pytaniami dotyczącymi różnic między umową o pracę a umową B2B. Dlatego też, zdecydowałam się krótko wyjaśnić podstawowe różnice między ww. dwoma rodzajami umów w obrocie gospodarczym.
Umowa B2B czyli umowa business-to-business jest regulowana przepisami Kodeksu cywilnego, natomiast umowa o pracę regulowana jest przez Kodeks pracy.
Według art. 22 § 1 kodeksu pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.
Do najbardziej istotnych elementów stosunku pracy należą więc:
- dobrowolność zobowiązania,
- obowiązek spoczywający na pracowniku, a polegający na świadczeniu pracy osobiście, w sposób ciągły,
- podporządkowany poleceniom pracodawcy.
Pod względem prawnym stosunek prawny będzie uznany za umowę o pracę, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywanie czynności oraz ich rezultat (z wyłączeniem odpowiedzialności za czyny niedozwolone) ponosi zlecający/pracodawca,
- czynności są wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego/pracodawcy i pod kierownictwem,
- zleceniobiorca/pracownik nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Obowiązek osobistego świadczenia pracy oznacza, że pracownik nie może powierzyć realizacji czynności, jakie wynikają z umowy o pracę osobom trzecim. Z kolei brak bezwzględnego obowiązku osobistego świadczenia pracy wyklucza możliwość zakwalifikowania stosunku prawnego jako umowy o pracę. Pracownik otrzymuje wynagrodzenie za wykonywanie pracy, za jej świadczenie, a nie za rezultat pracy – umowa o pracę nie jest bowiem umową rezultatu, ale starannego działania. W umowie B2B wynagrodzenie jest za rezultat pracy.
Co istotne, wykonywanie takich samych czynności może występować zarówno w ramach umowy o pracę, jak i umowy B2B. Jednakże cechą umowy o pracę jest wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy (pracy podporządkowanej). Ta cecha ma charakter konstrukcyjny dla istnienia stosunku pracy. Dla stwierdzenia, że występuje ona w treści stosunku prawnego z reguły wskazuje się na takie elementy jak:
- określony przez pracodawcę czas pracy i miejsce wykonywania czynności,
- podpisywanie przez pracownika listy obecności,
- podporządkowanie pracownika regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa, co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy
- obowiązek wykonywania poleceń przełożonych.
Zatem w umowie B2B powyższe elementy nie będą występować.
Przy ocenie charakteru stosunku prawnego łączącego strony (umowa o pracę – umowa B2B) należy uwzględniać specyfikę funkcjonowania podmiotu zatrudniającego – umowa B2B z reguły określa rodzaj wykonywanych czynności i w zasadzie nie może polegać na pozostawaniu do dyspozycji zlecającego i wykonywania stosownie do jego potrzeb czynności zlecanych na bieżąco, ponieważ taki sposób wykonywania czynności przemawia za umową o pracę. W umowie B2B nie ma zapisów o ilości konkretnych godzin świadczenia usług lub miejscu ich wykonywania, nie ma też wskazywania bezpośredniego nadzoru.
Umowa B2B nie podlega pod przepisy Kodeksu Pracy, co oznacza, że do ww. umów nie stosuje się przepisów o urlopie, zwolnieniu chorobowym, odprawach, minimalnym wynagrodzeniu czy ochronie przed zwolnieniem w ramach wypowiedzenia o pracę.
Podsumowując krótko powyższe, umowa o pracę zapewnia większe bezpieczeństwo i stabilność zatrudnienia, niż umowa B2B. Pracownicy na umowie o pracę są lepiej chronieni przed ryzykiem utraty zatrudnienia i mogą korzystać z różnych form wsparcia, takich jak zasiłek chorobowy czy płatny urlop. Natomiast umowa B2B daje możliwość wyższych zarobków i elastyczności. Co będzie korzystniejsze dla danej osoby zależy od okoliczności każdego konkretnego przypadku i wymaga dokonania indywidualnej analizy.